De houten speelbal - page 4

9
vorige maand ben je novice, leerlingmonnik. Elke novice moet z’n
vroegere leven maar laten rusten. Maar je bleef nieuwsgierig en
voordat ik deze wereld verlaat, moet ik je wat geven. Zie je dat
zakje? Daar lag je bovenop en het koordje zat om je been. Jarenlang
heb ik het voor je bewaard en nu heb ik het broeder Marcus naar
mijn ziekbed laten brengen.’
Simon hijgt van inspanning. Even kan hij niet verder praten en met
gesloten ogen raapt hij z’n laatste krachten bijeen. Folcmar kan
bijna niet wachten om het tasje te pakken. Zit daar het antwoord
op al zijn vragen in? Soms als hij in de kloostertuin werkt, droomt
hij over zijn af komst, over wie hij eigenlijk is. Misschien was zijn
vader wel een beroemd ridder en hadden vijanden hem, Folcmar,
ontvoerd en te vondeling gelegd.
De lippen van Simon vormen nog woorden, maar te verstaan zijn
ze niet meer. Zachte voetstappen van de ziekenbroeder naderen.
Achter hem schemert het gewaad van de priester die de doodzie-
ke man het laatste sacrament moet toedienen. Met een vermoeid
handgebaar geeft oude Simon de jongen toestemming te pakken
wat al die jaren op hem heeft liggen wachten. Folcmar bukt zich en
grijpt het tasje van grof laken. De dood van de oude Simon ontgaat
hem wanneer hij het geheim van zijn leven opraapt en voorzichtig
achteruit stapt om plaats te maken voor broeder Marcus.
Zenuwachtig stopt hij z’n hand in de tas en voelt een halfrond,
hard voorwerp. Het zit in een zachte doek gewikkeld. Een visioen
van goud of zilver vervliegt als hij het ding in z’n hand houdt en
opsteekt naar het flakkerende kaarslicht.
Het is een houten bal. Een halve, houten bal.
De teleurstelling overspoelt hem en hij strompelt door de duistere
kloostergangen terug naar z’n slaapplaats. Daar ligt hij te huilen tot
de tranen op zijn. Hij kalmeert, terwijl de halve houten bal onder
de deken langzaam warm wordt in zijn handen. Het gladde hout
lijkt hem te troosten. Het voelt bijna aan als een levend ding. Mis-
schien zal het hem hij daglicht meer vertellen.
Folcmar veert rechtop. Er kan wat in zitten, houtsnijders kunnen
in heel kleine voorwerpen de grootste geheimen verstoppen! Zijn
1,2,3 5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,...15
Powered by FlippingBook