Pagina 8 - Vuur in de jungle

regens en orkaandreiging met zich mee, terwijl de lange zomers
gekenmerkt werden door drukkende hitte, stekende insecten en
toeristen op zoek naar avontuur die de eeuwenoude Maya ruïnes
in Tikal wilden bezoeken. De topografie verbaasde hem ook nog
steeds. Het immense oerwoudgebied van de Petén vloeide over in
regenwoud en daalde af tot kustgebieden langs twee oceanen, een
continent net zo divers als de mensen die er woonden. Guatema-
lanen waren van nature een enigszins behoedzaam volk, maar de
Ladinos van Spaans-Europese afkomst verschilden zoveel van de
inlandse Maya’s dat ze net zo goed uit twee verschillende werelden
afkomstig zouden kunnen zijn. En Shaw veronderstelde dat dat
inderdaad het geval was.
Het is niet de locatie, Shaw. Het zit in je.
Dat was waar. Hij voelde zich om precies te zijn nergens thuis sinds
zijn zus was omgekomen, terwijl ze probeerde om net zo’n soort
zendingsfanaat te zijn als haar vriendin Nina Truman. Voor zover
hij kon zien was het zendingswerk net als het bergopwaarts schep-
pen van zand: nutteloos. Beth had nooit in Guatemala moeten
blijven, had nooit met een man moeten trouwen die zoveel ouder
was dan haar dat hij haar vader had kunnen zijn. Ze had daar niet
moeten sterven.
Hij zag Beth voor zich, met haar zandkleurige haar en haar ogen
ergens tussen grijs en blauw, en de kramp in zijn maag nam toe.
Hij zou naar huis moeten gaan en terugkeren naar de Verenigde
Staten waar hij niet over zijn schouder hoefde te kijken voor ratel-
slangen en drugssmokkelaars. Maar Beth lag begraven diep in het
hart van deze wildernis, een feit dat hem raakte met de kracht van
een ijshouweel. Hij had haar lichaam wanhopig graag naar huis
willen brengen, maar haar echtgenoot, een rijk en machtig man
met zijn vingers in elke geldpot in Guatemala, wilde er niet van
horen. Ze werd hier gevangen gehouden en hij vroeg zich af of op
zekere hoogte van hem hetzelfde gezegd kon worden.
Axel leek Shaws stemming aan te voelen en trok zijn kop terug van
8