13
melk bijna. Ik zet John in zijn stoel en roer in de pan met de
houten lepel. De melk sist tegen de kanten aan.
‘Wil je lekker brood?’
‘Nee, melk, melk!’ roept John en hij wijst naar zijn mok die
aan een spijker boven het fornuis hangt.
De melk begint langzaam te stijgen in de pan. Ik haal het
pannetje van het fornuis en giet Johns beker vol, brokkel een
stuk brood in de hete melk.
De deur van de andere slaapkamer kiert open. Margaret kijkt
om het hoekje. De slaap heeft haar gezicht nog niet helemaal
losgelaten en haar stem klinkt onvast als ze zegt: ‘Ik ruik de
melk al, Kate.’
‘Is Mayme al wakker?’
‘Ja!’ hoor ik Mayme roepen. ‘Ik kom eraan!’
‘Snij jij het brood in stukken? Voor iedereen evenveel. Ik ga
moeder helpen.’
Mayme zegt niets, maar ik weet dat ze het zal doen. Ze weet
dat ze mee moet helpen. En als ze echt niet wil, herinneren
moeders ogen haar er zwijgend aan dat zij ook haar deel van
het werk moet doen.
Ik pak een waskom en ga moeders slaapkamer in. De deur
doe ik achter mij dicht. Moeder is al op de rand van het bed
gaan zitten. Haar ogen staan helder. Zo te zien heeft ze van-
ochtend minder pijn. Ik geef haar de waskom en een doek en
draai me om naar de muur als ze zich wast.
‘Mag ik mijn kleren, Kate?’ vraagt ze zachtjes als ze klaar is.
Ik draai me weer om en geef haar de wijde bloes. Ik help haar
om haar armen in de mouwen te steken. Ik maak de knoop-
jes voor haar vast. Dan geef ik haar rok aan. Ik leg hem op de
grond en ze zet haar voeten in het midden. Ze leunt op mij
als ze gaat staan. Ik trek de rok over haar onderjurk omhoog
en met mijn armen om haar middel maak ik de sluiting aan
de achterkant vast. Dan help ik haar om weer op de rand van
