10
De lijst wordt lang.
‘Keurig,’ hoort hij naast zich.
Verschrikt kijkt hij op. Natuurlijk is het niet voor hem bedoeld.
De juf kijkt in het schrift van Jelle. Snel stopt Taco het blaadje
onder zijn boek en leest verder.
‘Hoever ben jij?’ vraagt de juf.
‘Hier,’ wijst Taco.
‘Nog aan het lezen?’ Ze zakt door haar knieën en kijkt hem
aan. ‘De meeste kinderen zijn al bijna klaar met de vragen.
Vind je het moeilijk?’
‘Nee.’
‘Ben je met iets anders bezig?’
‘Nee.’
‘Ga maar even vooraan zitten.’ De juf wijst naar een lege tafel voor
in de klas. ‘Daar is het rustiger en kun je vast makkelijker werken.’
Alsof hij daar zijn gedachten wél kan stopzetten. Als hij langs
de tafel vanTessa loopt, kijkt ze op van haar boek. Hij voelt dat
hij rood wordt en loopt snel door. Aan het tafeltje voor in de
klas slaat hij zijn boek weer open. Nu schoot hem net nog een
goed idee te binnen. Hij pakt zijn blaadje en schrijft het idee
erop. Dan schuift hij het blaadje onder zijn schrift. Met een
zucht trektTaco het schoolboek naar zich toe. Hij heeft pas de
helft gelezen en hij weet nu al niet meer wat er stond.
Waarom kunnen andere kinderen wel hun aandacht bij hun
schoolwerk houden? Zijn ogen gaan elke keer naar het blaadje
met goede ideeën dat onder zijn schrift uitsteekt. Hij trekt het
onder zijn schrift vandaan en vouwt het op. Dan opent hij zijn
schooltas en laat het papier erin glijden. Dat zal hij vanmiddag
aan Jelle enVincent gaan vertellen. Net als hij zijn tas dicht wil
doen, valt zijn oog op een scheef afgescheurd papiertje.Tussen
duim en wijsvinger trekt Taco het uit zijn tas. Hij vouwt het
open en leest de groot geschreven blokletters.
Zijn hart bonkt. Hij draait zijn hoofd een beetje naar achteren.
Zijn ogen gaan voorzichtig de klas rond.
