12
jij huilde. Ik lachte niet als jij blij was. Wel mopperde ik als jij je
evenhelemaalwilde latengaan. Ik slootmeaf als jij toenadering
zocht.Mijnwerkstondzovaakvoorop. Dekerkkwamnogal eens
op het eerste plan. Ikwilde ook tijd voor mezelf. Het is wel eens
ten koste van jullie gegaan. Achteraf heb ik dat gezien, en dat
spijt me! Want nu kan ik veel nooit meer overdoen.
Juist rond Vaderdag bekruipt mij altijd weer dat schuldgevoel.
Julliehebbendanextraaanmij gedacht. Vroeger eenkleurplaat,
een tekeningof eenmokmet drop. Somshadden jullieopschool
er een versje bij geleerd. Vaak stond er ook iets bij:
voor de
allerliefste vader
. Het stond er dan wel, maar zo voelde ik me
vaak niet. Ik voelde me zo vaak hopeloos tekortschieten. Elke
dag nam ik me voor het beter te gaan doen en elke dag weer
faalde ik. Nog steeds heb ik hoop dat ik het toch een keer mag
leren: echt vader zijn. Wat heb ik daarvoor de hulp van Boven
nodig. Gelukkig dat God in Zijn Woord me leren wil hoe ik echt
vader kan en mag zijn.
Het lijkt me goed de Bijbel er maar eens bij te nemen.
