14
maar toorn opwekken. Maar God heeft eenzijdig lief. Hij zoekt
verloren mensen en neemt ze in genade aan. Hij ontfermt Zich
over hen.
Wat doet een vader die zich ontfermt over zijn kinderen? Hij
draagt zijn kind. Als vader houd je je kind vast in je armen. Je
drukt het aan je hart. Je wordt niet boos als het kind je nodig
heeft. Je verwijt ze niets als ze zichzelf niet helpen kunnen. Nog
veel rijker is het dat de Heere Zijn kinderen draagt. Zij hebben
gebrek aan alles, maar Hij draagt hen. En als Gods kinderen
zwak zijn – door een lichamelijke ziekte uitgeput misschien, of
opnieuwinzondengevallen–danweetHijwat vanZijnmaaksel
zij te wachten. Als de goede Herder draagt Hij ze in Zijn armen
en Hij draagt ze erdoorheen.
Misschien is uw kind wel eens gevallen. Het was buiten aan
het spelen, maar tijdens het spel viel het. Een rok kapot. Een
bloedende knie. Dappere meisjes of stoere jongens zijn ineens
in tranen. Ze hebben pijn en roepen het uit: ‘Papa, ik ben geval-
len! Ik heb bloed!’ Als je dat als vader ziet, ren je toch naar ze
toe? Je pakt ze op en zegt: ‘Kommaar bij mij.’ Vervolgens droog
je hun tranen af. Je ontfermt je over zo’n verdrietig kind.
Zo geldt dat nog veel meer voor God de Vader. Als Zijn kinderen
zondigen, kunnen ze toch altijd terugkomen bij God. Hij blijft
Zichontfermenoverweggelopenmensen.Waarom?Daarvoor is
maar één reden: soeverein welbehagen, innerlijke ontferming,
eenzijdige liefde. Het is pure genade dat GoddeVader vijanden,
misdadigers,moordenaars nogweer heeft opgezocht. Hij is een
Vader Die Zich ontfermt over Zijn maaksel.
Vader om Christus’ wil
God de Vader heeft Zijn eniggeboren Zoon gezonden naar de
aardeomweggelopenzondarenweer totHemterug tebrengen.
