12
zit en weer naar haar gewone werkkring terug moet. Terug in de sleur
van het dagelijkse leven.
Heeft ze op andere avonden niet voldoende geld om een stoel te huren
in het theater, dan dwaalt ze door de Londense straten en geniet ervan
de deftige heren met hun rijk geklede dames in lange satijnen japonnen
en versierd met prachtige kettingen en hangers met juwelen, de hotels
en schouwburgen te zien binnengaan; terwijl het meeslepende geluid
van de muziek buiten te horen is.
Londen geeft ook de donkere kanten van het leven te zien.
Vaak is Glady ontroerd over de kleine in lompen gehulde kinderen die
’s avonds langs parken en kaden zwerven, zoekend om een beschutte
slaapplaats voor de nacht.
In de portieken van de kantoren en wachthuisjes, waar de trams klinge-
lend voorbij dreunen, liggen deze haveloze kinderen dicht tegen elkaar
aan te slapen, overdekt met stapels opengeslagen kranten als deken.
Arme ronddolende kinderen, zonder eigen tehuis.
Een andere donkere vlek in het Londense stadsbeeld, zijn de vrouwen
met hun roodgeverfde lippen en fel geschminkte wangen.
Tegen de avond, als de schemer neerdaalt, staan ze daar weer op de
straathoeken te wachten.
Op hun geraffineerde manier proberen ze de aandacht van voorbij-
gangers te trekken en ze mee te tronen naar hun kamers van zonde en
zedeloosheid.
En elke avond vinden zij hun aanhang.
‘De zuigkracht van de zonde en de wereld,’ zei tante Betty daarvan.
‘Blijf ver van die zuigkracht vandaan.’ Die waarschuwing heeft Glady
meegekregen toen ze naar de grote stad ging. Heeft ze naar die waar-
schuwing geluisterd?
Ze schijnt haar opvoeding en kerkbezoek vergeten te zijn. De kerk...?
‘Nee! - zegt ze tegen zichzelf - daar wil ik nóóit meer naartoe!’
Op een avond als ze met haar vriendinnen weer uit een toneelvoorstel-
ling komt, zucht ze verlangend: ‘Hè, ik zou zelf wel een actrice willen
worden.’
Lachend zeggen de meisjes: ‘Ja, Glady, jij zou ’t best kunnen. Jij kunt
zo goed anderen nabootsen, je zult zalen vol mensen trekken...’
Glady droomt ervan na die avond. Zij, Glady Aylward, het meisje dat
