10
Het werk dat Glady als haar taak ziet, verricht zij secuur.
Na een paar maanden wisselt zij van werkkring. Ze kan verkoopster
worden in een grotere winkel.
In deze jaren, midden in de Eerste Wereldoorlog, de jaren 1916-1918, is
er voor de meisjes volop werk te vinden, omdat er zoveel mannen aan
het front en in militaire dienst zijn.
Toch kan Glady het nergens lang uithouden.
Er is een onrust, die haar van de ene arbeid naar de andere drijft.
‘Ze kan de juiste werkkring nog niet vinden,’ zegt vader Aylward terwijl
hij bezorgd zijn hoofd schudt.
‘’k Heb weer een nieuwe baan gevonden, dáár zal ik zeker heel lang
blijven,’ vertelt ze hem steeds weer.
‘’k Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat je hier weer op de stoep
staat, om te zeggen dat je wéér ander werk wilt zoeken,’ zegt hij wei-
felend.
Door hulp van vrienden kan ze in Londen een goede baan krijgen als
kamermeisje.
Een koffertje met haar kleine bezittingen wordt door moeder Aylward
ingepakt en met de nodige waarschuwingen van de familie, vertrekt ze
naar de grote stad Londen.
Glady is nog jong. Ze is zeventien jaar en wil een vrolijk leven leiden.
Daarvoor is in Londen volop de gelegenheid.
Vanuit het grote huis waar ze nu dient, kan ze gemakkelijk het hart
van Londen bereiken met z’n fonkelende lichten, met de lokkende
roep van melancholieke en opwindende muziek, die uit de bars en
restaurants de straten op zweeft; die wandelaars doet stilstaan, hen
in een roes van onbestemd heimwee brengt en met sterke zuigkracht
naar binnen trekt.
Glady herinnert zich dat tante Betty wel eens sprak over de ‘zuigkracht
van de wereld’.
Als kind begreep ze dat niet, nu ervaart ze wat die zuigkracht is. In de
restaurants en volkstoneelzalen ontmoet zij vriendinnen die hetzelfde
vrolijke leven zoeken als zij.
In deze na-oorlogse jaren is het dagelijks leven van de meisjes en vrou-
wen een hard bestaan.
