5
Proloog
Met een woeste blik kijkt Adan naar zijn trillende telefoon. O
nee, dat dacht hij dus niet!
Hij grist zijn bierglas van tafel en neemt een flinke slok. Als
hij zijn glas laat zakken, stelt hij opgelucht vast dat zijn toestel
weer stil is. Snel neemt hij een volgende slok. Bijna verslikt hij
zich als zijn toestel opnieuw begint te trillen.
Hij zet zijn bierglas met een klap op tafel en grist zijn telefoon
van tafel.
‘Diga!’ zegt hij op felle toon in het toestel.
Hij schuift wat opzij als er een ober voorbijkomt met een des-
sert met een spuitende ijsfontein.
Hij luistert naar de stem aan de andere kant van de lijn. Zijn
ogen flitsen heen en weer, zonder verder te zien wat er in het
restaurant om hem heen gebeurt.
‘No!’ roept hij, eigenlijk te hard voor in een restaurant. De
beller reageert opgewonden, maar Adan heeft er geen bood-
schap aan.
‘No es ninguna! Listo, ik ben er klaar mee!’
Zonder op reactie te wachten drukt hij het gesprek weg. Hij
rukt zijn telefoon open en laat het klepje op tafel vallen. Met
trillende vingers peutert hij in de telefoon. Na vier keer pro-
beren heeft hij wat hij wil hebben. Hij trekt een kaartje tevoor-
schijn en kijkt zoekend om zich heen. Op dat moment ver-
schijnt de ober bij zijn tafel.
‘Is alles naar wens, meneer?’ zegt de ober.
Adan knikt, terwijl hij zijn vuist om het kaartje sluit. ‘Prima,
ik ben klaar.’
