8
verspert hemdeweg. Met grote ogen kijkt de professor naar de
kalasjnikov die de achterste man in zijn hand houdt. De loop
van het Russische wapen is dreigend op hem gericht.
De professor wil een greep doen naar het dashboardkastje.
Danklinkendriekorteschoten.Kletterendenrinkelendvalt de
voorruit in duizenden kleine stukjes de auto in. Geschrokken
slaat Van der Heide zijn armen voor zijn gezicht. Hij slaakt een
kreet. Die lui zijngek! Zwaar hijgend laat hij zijnarmenzakken.
Direct wordt het portier geopend en voelt hij het koudemetaal
van een revolver tegen zijn wang. Hij wil zijnmond opendoen
om te schreeuwen, maar een handschoen houdt zijn mond
dicht. De professor kijkt opzij. Twee felle ogen kijken hem
vanonder een bivakmuts aan.
‘Kom eruit,’ zegt een donkere mannenstem.
Met bibberende handen maakt hij zijn gordel los. Het zweet
parelt op zijn voorhoofd. Ruwwordt hij uit zijnauto getrokken.
Glasscherfjes rollen van zijn broek op de oprijlaan. Ze zullen
toch niet ...
De achterstemotorrijder is van het voertuig afgestapt en komt
aanlopen. Hij houdt de kalasjnikov nonchalant in zijn hand.
Bij de auto bukt hij zich en drukt op een knopje. Het hek sluit
geruisloos.
‘Lopen,’ grauwt dezelfde stem als zojuist. De professor voelt
iets hards in zijn rug prikken. Hier is hij de afgelopen tijd al
bang voor geweest.
Voor de mannen uit loopt hij de trap op naar de voordeur.
Naast de brede eikenhouten deur hangen twee grote lampen.
‘Open maken.’
Wat eenakeligestemheeftdiekerel.Vanuit zijnooghoekenziet
