16
‘Effe serieus,’ doet Tessa nerveus.
‘Perfect! Als ik Marriët was, nam ik je direct aan.’
‘Dan ga ik maar,’ zegt Tessa na een kwartier. ‘Ik wil niet te laat
komen.’
‘Misschien ben je nu eens te vroeg,’ merkt Roel op. ‘Succes, lie-
verd!’
Even later fietst Tessa over de Singel en stapt af bij nummer 312,
een tussenwoning van enkele jaren oud. Ze ademt een paar keer
diep en drukt dan op de bel. De jonge vrouw van ongeveer dertig
jaar die de deur opent, neemt haar snel op.
‘Marriët Baas,’ stelt de vrouw zich voor. ‘Kom binnen.’
Tessa loopt met haar mee naar de kamer. Mevrouw Baas gebaart
uitnodigend naar de bank en ze gaat zelf tegenover Tessa zitten.
‘Dus je was in de buurt?’ begint ze.
‘Bij mijn vriend,’ antwoordt Tessa. ‘Hij woont verderop aan de
Singel.’
Tessa heeft het gevoel dat ze van top tot teen bekeken wordt, wat
haar nerveus maakt. Zit haar haar soms niet goed of is er iets mis
met haar kleding? Onwillekeurig trekt ze haar rok glad.
‘Hoe oud ben je?’ vraagt mevrouw Baas.
‘Zestien jaar.’
De vrouw kijkt bedenkelijk. ‘Dat is nog wel wat jong om op te
passen.’
‘Ik ben gewend om met kinderen om te gaan,’ weerlegt Tessa.
‘Werk je al?’
‘Ik studeer nog. Na de vakantie ga ik naar het mbo.’
Marriët is even stil. Tessa krijgt het idee dat ze niet aan de ver-
wachtingen voldoet. Maar ze laat zich niet uit het veld slaan en
vertelt dat ze een zusje van vijf jaar heeft. ‘Ik pas vaak op, doe
haar in bad en leg haar op bed. Soms breng ik haar naar school.’
Marriët schudt haar hoofd. ‘Ik denk niet dat ...’
Op dat moment rent er een jongetje met blonde krullen door de
