15
‘Ik zou graag wat meer willenweten,’ vervolgt Tessa. ‘Voor hoeveel
kinderen vraagt u oppas?’
‘Voor mijn zoontje Stijn van drie jaar. Het is een lief ventje. Het
gaat om twee weken van dinsdag tot en met vrijdag.’
Roel steekt zijn duim op. Tessa ziet het ook wel zitten om op
één peuter te passen. Het lijkt haar leuk en ze begint er zin in te
krijgen.
‘Kun je een keer langskomen om wat dingen te bespreken?’
vraagt Marriët.
‘Goed idee, wanneer komt het u uit?’
‘Ik zou nu wel kunnen.’
Tessa kijkt vragend naar Roel. Ze weet nog niet wat hij vandaag
van plan was. Hij gebaart dat ze met hem geen rekening hoeft
te houden.
‘Dat is goed.’
‘Kun je misschien over een half uur op Singel 312 zijn?’
‘Ik zit in de buurt,’ antwoordt Tessa.
‘Dan zie ik je rond elf uur. Tot dan!’
Met een hoogrode kleur drukt Tessa haar mobiel uit en kijkt
afwachtend naar Roel. ‘Wat denk jij ervan?’
‘Nog niets, maar ik wéét wel meer.’
‘Je spreekt in raadsels,’ reageert Tessa.
‘Marriët is een collega,’ legt hij uit. ‘Ze werkt op de administratie
van het ziekenhuis.’
‘En?’
‘Ze lijkt me best aardig.’
‘Dat klinkt goed,’ zegt Tessa opgelucht. ‘Misschien wordt het wel
iets.’ Ze loopt naar de spiegel in de hal en kamt haar krullen nog
eens extra. Kan ze met dit rokje en shirt op sollicitatiebezoek?
‘Zie ik er netjes uit, Roel?’
‘Om te zoenen,’ lacht hij.
