7
- 1 -
‘Leuk dat je een vakantiebaan hebt, Iris!’
Iris knikt blij. ‘Ja hè? En het is lekker dicht bij huis in het dorp.’
‘Je was er ook snel bij,’ antwoordt Tessa.
Dat vindt Iris zelf ook. Toen ze de advertentie op de deur van de
bloemenwinkel las, was ze direct naar binnen gestapt. Ze had de
bloemist verteld dat ze graag wilde solliciteren. Meneer Bos had
haar goed opgenomen en nam haar mee naar zijn kantoor. Hij
vroeg naar haar leeftijd en opleiding, maar ook naar haar hobby’s.
Dat ze creatief was, had misschien wel de doorslag gegeven. Ze
was in ieder geval gekozen uit de vele sollicitanten.
‘Je krijgt natuurlijk allerlei soorten klanten,’ zegt Tessa. ‘De burge-
meester die zijn vrouw wil verrassen met een boeket ...’ Ze kijkt
Iris plagerig aan. ‘Misschien komt Thijs wel rode rozen kopen.’
‘Voor wie?’ vraagt Iris argeloos.
‘Hè, hè! Voor jou natuurlijk.’
Iris schudt met haar hoofd. ‘Dat denk ik niet.’
‘Misschien word je nog eens echt verliefd op hem,’ zegt Tessa.
‘Wat niet is, kan komen.’
‘Dat zei Thijs ook al,’ reageert Iris verbaasd.
‘Dat bedoel ik maar.’
‘Reken er maar niet op, Tes. Thijs is gewoon een goede vriend,
meer niet.’
‘Jij boft maar weer met je baan,’ zucht Tessa na een korte stilte.
‘Ik heb vette pech.’
‘Je vindt echt nog wel iets,’ spreekt Iris haar moed in.
