8
‘Over tien minuten ben je klaar met de opdrachten en kom je
bij mijn bureau.’
ZuchtendbuigtLuukzichoverzijnboek.Waargingde tekstook
al weer over? Hij leest hem voor de derde keer door. ‘Lawine-
gevaar’ staat erboven. Met zijn potlood tekent hij snel een huis
in zijn schrift. Inde tuin zet hij eenheel groot bordwaar hijmet
druipletters ‘Danger’ op tekent.
‘Luuk, laat maar eens zien hoever je bent.’
‘De tien minuten zijn nog niet om, hoor meester.’
‘En tochwil ik dat je bij mijn bureau komt om je schrift te laten
zien.’
Demeester mag niet zien dat hij heeft zitten tekenen. Waarom
is hij ook zo dom om dat in zijn schrift te doen? Hij denkt snel
na, maar de meester staat al op en loopt met driftige stappen
naar zijn tafel. Hij heeft nu geen keus meer. Snel scheurt hij de
laatstebladzijdeuit zijn schrift en ritst hemnog eens in stukjes.
Even is het heel stil in de klas. Niemand leest er meer.
‘Wat ben jij van plan, meneer Storm? Dit zijn geen grapjes.
Vanmiddagzit je tot vieruuropschool endanpratenweverder.’
Met een klap slaat Luuk zijn boek dicht. Tot vier uur op school
blijven zeker, nou, echt niet.
Hij blijft hier geen minuut meer. Ze kunnen het allemaal be-
kijken op deze school.
Hij geeft een trap tegen zijn stoel. Monica en Iris kijken hem
verschrikt aan.
‘Luuk, wat ga je doen?’ vraagt de meester.
‘Naar de wc.’
‘Volgende keer vragen, oké?’
Luuk knikt. Voor hij dedeur uitloopt, ziet hij nognet dat Amber
zich omdraait. Lijkt het nu maar zo of kijkt ze verdrietig? Het
1,2,3 5,6,7