Pagina 7 - Een Vader der wezen

11
Daarom was Lydia dus boos.
Daarom besloot ze maar om nooit meer te bidden. Mis-
schien had tante Cato wel gelijk en is het allemaal niet
waar, wat er in de Bijbel staat.
En toch... ze vindt het altijd zo fijn, als er op school
over de Heere Jezus verteld wordt. En hoe vaak heeft
ze papa’s brief al niet gelezen? De lange brief die hij
schreef aan zijn kleine Lydia, toen hij zo erg ziek was
en wist dat hij zou sterven.
Mama was al gestorven. Lydia was toen nog maar een
baby. Een lief, vrolijk ding, dat nog niet wist, dat ze
straks geen vader en moeder meer zou hebben. En een
weeskind zou zijn.
Wat wist zemaarweinig van vader enmoeder.De tantes
spraken er nooit over.
Alleen dit wist ze, dat papa en mama beroemde cir-
cusartiesten waren en dat er toen een ernstig ongeluk
is gebeurd. Wat precies, weet ze ook niet.
Maar die brief!
Nou,die zou ze voor geen geldwillenmissen. Ze begrijpt
lang niet alles en ze heeft niemand om te vragen wat
papa nu eigenlijk allemaal bedoelt.
Maar hij schrijft veel over de Heere Jezus. En dat vindt
ze zo fijn. Nu ze boos is, moet ze ook weer aan de brief
denken, maar dat wil ze niet! Want... wat heeft ze er
eigenlijk aan? Die brief kan haar ook niet helpen, denkt
ze nu boos.
Wat zou het fijn geweest zijn, als papa en mama nog
leefden. Dan was vast alles heel anders geweest. Dan,
ja, hoe zou het dan geweest zijn?
Papa schreef, dat dit alles zo had moeten gebeuren.