Pagina 9 - De laatste slag

11
bus mindert al vaart. Jos staat op om de mevrouw erlangs te
laten.
‘Nou, wees maar trots op je vader hoor,’ zegt de vrouw. ‘Ja, op
je moeder ook, maar die ken ik niet. Fijne dag verder.’
Trots zijn op zijn moeder…Wat moet hij daar nou mee? Die
vrouw moest eens weten...
Hij schudt met zijn schouders. Nou niet meer aan denken.
Hij kijkt naar de uitnodiging in zijn handen. 10.00 uur, officiële
opening door staatssecretaris Costa; 10.30 uur: 100 meter vrije slag.
Eregast in baan 1: Remi Hakkers. Jos verheugt zich erop.
Zijn telefoon piept. Een berichtje: U hebt één voicemailbericht.
Hij kan het niet laten om te luisteren.
‘Jos, met mama…Het spijt me van daarnet… Kunnen we pra-
ten als je thuis bent, of bel je me even? Enne… veel plezier
vandaag!’
Hij moet toch wel grijnzen. Moeders…
Hij kijkt naar buiten en stopt snel de spullen in zijn tas. De
volgende halte moet hij eruit.