Pagina 3 - De laatste slag

5
Proloog
REMI KIJKTVERBAASD naar het toetsenbord van zijn lap-
top. De tranen die erop vallen zijn echt van hem. Met een wild
gebaar veegt hij over zijn wangen. De laatste keer dat hij heeft
gehuild, zat hij in de brugklas.Toen ze zijn schooltas boven de
vuilnisbak omkieperden, was hij zo kwaad geworden, dat de
tranen over zijn wangen liepen. Toen had hij besloten om een
winnaar te zijn. En dat is hij geweest.
En meer, bedenkt hij, terwijl hij de laatste alinea op het scherm
overleest. Eigenlijk is hij een loser, een verliezer. Zijn ogen
gaan als vanzelf naar de wand met onderscheidingen. Hij is
een verliezer met gouden medailles. En met een waslijst aan
mensen die hij dat moet gaan vertellen.
Remi sluit Word af. Hij klikt op het icoontje van De laatste
slag op zijn bureaublad. Sinds een paar weken activeert hij dat
programma voordat hij zijn laptop afsluit. Routine, vastigheid,
veiligheid. Daar draait het om. Niet dat het geeft als hij een
dag zou overslaan. Hij heeft tien dagen om over te slaan voor-
dat De laatste slag een eerste bericht afgeeft.
De laptop pingelt en het scherm wordt zwart.
Remi sluit de werkkamer af met zijn sleutel. Rustig loopt hij
naar zijn inloopkast en pakt zijn wedstrijdkleding. Uit het
hanggedeelte neemt hij zijn vertrouwde grijze jasje. In één
greep pakt hij ook de overige hangertjes van de roe. Behoed-
zaam legt hij zijn overhemden op zijn bed. Hij tast naar de
vergrendeling van het paneel. Langzaam komt er beweging in.