11
Hij kijkt vlug naar papa. ‘Waar is het pak?’
roept hij.
‘Wat bedoel je?’ vraagt papa. Het pak is
nergens te zien.
Maar... Jos is slim. Hij kijkt
achter zijn bed.
Zie je wel, daar ligt het pak.
Het is groot en zwaar.
Vlug scheurt Jos het
papier eraf.
Papa helpt mee en
dan... wat komt er
voor de dag?
Nee maar... een
step... een hele
nieuwe step!
Een mooie blauwe,
met een echte bel
erop.
De step glimt aan alle kanten, zo nieuw is hij.
Jos springt de kamer rond. ‘Hoi, hoi, ik heb een
nieuwe step!’
En papa en mama krijgen natuurlijk een dikke zoen.
Jos wil meteen op de step gaan rijden.
Maar dat gaat niet in de slaapkamer. Jammer.
‘Straks mag je het op de stoep proberen,’ zegt mama.
Dan gaan ze gezellig samen theedrinken.
‘Eigenlijk is Joris vandaag ook jarig,’ zegt mama.
‘Want je kreeg hem toen je een jaar werd.
Nu ben je vier jaar, dus is Joris drie jaar.’
Jos knikt maar eens. Hij kan nog niet rekenen.
Wel feliciteren. ‘Gefeliciteerd, hoor Joris,’ zegt hij.
En hij knuffelt hem eens flink. Joris heeft nog maar één oog.
Dat vindt Jos niet erg. Joris is de liefste beer van alle beren.
‘Als je lief bent, mag je straks mee op de step, Joris,’ zegt Jos.
Wat is het fijn om jarig te zijn!
1,2 4,5,6,7