12
best om aangename woorden te vinden; en wat geschreven was, was
eerlijk, ja, het waren woorden van waarheid. Toch waren er mensen
die door deze prediker en deze prediking er helemaal niet beter op
werden.
Nu geeft Salomo deze korte beschrijving van hen; hij laat het dan
aan u over om over hen te oordelen: zij verwerpen de tucht, en door
dit te doen versmaden zij hun ziel.
Wij, aan wie het Evangelie wordt gepredikt, en ook de Wijsheid
Zelf, Die het op onze straten verkondigt, mogen naar waarheid zeg-
gen: Zie, meer dan Salomo is hier. Maar toch: als het over de grote
massa gaat, strekt Hij Zijn hand tevergeefs uit. Zelfs Israël wordt
niet vergaderd; Zijn dienaren arbeiden tevergeefs onder hen. Hoe
komt dat?
Het eerste. Zij verwerpen de tucht, het onderwijs. De dwaas in de
tekst - en deze is er zonder twijfel ellendiger aan toe dan de nar in
een toneelstuk - wordt beschreven als iemand die de tucht verwerpt.
We hebben dezelfde Hebreeuwse woorden in hoofdstuk 13 vers 18,
waar ze als volgt worden vertaald: Armoede en schande is van dege-
ne die de tucht verwerpt. Hij veronachtzaamt de tucht, het onder-
wijs, zoals sommigen het vertalen; hij doet die ver van zich weg,
hij neemt er afstand van. Dat is niet alleen omdat hij de tucht haat,
maar ook omdat hij er bang voor is. Hij ontdoet zich van de tucht.
Dat is een nog een betekenis van het woord. Het is niet alleen dat hij
zich eraan onttrekt, maar ook dat hij zich ervan ontdoet. Hij schudt
zijn opvoeding van zich af, als een kledingstuk waardoor hij niet
gewarmd wil worden; hij wil er niet door gehinderd worden. Hij
kleedt zich helemaal uit - tot zijn schande. Sterker nog: het woord
in de oorspronkelijke taal heeft nog een betekenis: wraak nemen.
Hij wil zich op dat onderwijs wreken. Hij vat het als een belediging
op en hij zint op wraak als men hem op zijn fouten wijst.
Bij het woord voor tucht, of onderwijs, staat in de kanttekening: