7
- 1 -
‘Nog eentje.’ Suze laat haar wijsvinger als een helikopter boven
de schaal cirkelen en pakt dan een oliebol met veel poeder-
suiker.
‘Laat je er nog een paar voor mij over?’ roept Jasper, die net
binnenkomt. Hij heeft de kraag van zijn jas omhoog staan en
zijn rits tot bovenaan dichtgetrokken. ‘Het is echt koud.’
Suze trekt haar neus op. ‘Je stinkt naar vuurwerk.’
Jasper ruikt aan zijn handen en haalt dan zijn schouders op. ‘Ik
ruik niks. En ...’ Hij steekt zijn handen in de lucht en beweegt
zijn vingers. ‘Alle tien nog. Dat heb ik toch gezegd?’
‘Zo vanzelfsprekend is dat niet,’ vindt vader. ‘Ik hoorde net
dat een man van dertig in Rotterdam zwaargewond is geraakt
door een zelfgemaakte vuurwerkbom.’
‘Dertig jaar?’ Moeder schudt haar hoofd. ‘Dan moet je intus-
sen toch weten dat zoiets levensgevaarlijk is.’
‘Inderdaad.’ Jasper ritst zijn jas open. ‘Ik ben veertien en ik
weet het al.’ Hij legt drie oliebollen op een schoteltje en strooit
er een dikke laag poedersuiker overheen.
‘Waar ben je geweest?’ wil Suze weten.
‘Beetje rondgelopen in het dorp,’ antwoordt Jasper.
‘Heb je nog klasgenoten van mij gezien?’
Vader fronst zijn wenkbrauwen. ‘Je begint toch niet opnieuw,
hè? Al mag heel je klas om één uur ’s nachts zonder ouders
door het dorp lopen, jij mag het niet, Suze.’
‘Ik heb alleen maar op het vuurwerk gelet.’ Jasper pakt de
champagnefles van de tafel. ‘Zo-o. Jullie hebben goed je best
gedaan. Is dit al-le-maal voor mij?’ Hij kijkt naar het bodempje
