Pagina 3 - Ontvoerd

7
h o o f d s t u k 
Daan zucht en tuurt door het raampje naar de eindeloze oceaan
onder hem. Wat duurt zo’n reis lang. Op het schermpje op de stoel
voor hem ziet hij dat ze Bonaire bijna bereikt hebben. Na een
kwartiertje verschijnt de steward. Het lampje boven zijn hoofd
vertelt dat ze de riemen vast moeten doen.
‘Goedemiddag dames en heren. De bemanning wenst u een
warm welkom op de Nederlandse Antillen. Over vijf minuten zal
het vliegtuig de landing inzetten. We landen dan op Bonaire. De
temperatuur op Bonaire is 28 graden Celsius. Na een korte stop
vliegen we door naar Curaçao. Tijdens de tussenstop is het niet
toegestaanhet vliegtuig te verlaten.Maakt uuw riemen alstublieft
vast. Wij komen straks bij u terug.’
De steward verdwijnt weer achter het gordijntje.
Daankijkt omzichheen. Dedikkedamenaast wiehij zit, heeft nog
steedshaar ogendicht.Hopelijk stapt zeopBonaireuit, dankanhij
zich eindelijk iets beter bewegen. Misschien is het toch een goed
idee een mailtje te sturen naar de vliegtuigmaatschappij met de
vraag of ze extra brede stoelenwillenmaken voor zulke dames als
de vrouw naast hem. Haar dikke benen komen gewoon onder de
armleuning door. Eigenlijk zit ze dus op een stukje van zijn stoel.
In Nederland was de dikke dame naast hem neergeploft. Ze had
haar ogendichtgedaanenbijnanietmeer geopend. Af en toehoor-
de hij een grommend gesnurk. De eerste keer was hij in de lach
geschoten, want het leekwel of ze inhaar droomachternagezeten
werd. Maar de grap was er al snel af, want de vrouw wordt nu al
uren achtervolgd en door dat irritante gesnurk doet hij geen oog