13
‘Dan ontslaat hij mij?’ vraagt papa met grote ogen.
Mama geeft hem een tikje tegen zijn arm. Joris bekijkt de
gezichten van allebei. Wat bedoelen ze nou?
Mama legtmet eenzucht dehanddoekophet aanrecht. ‘Hoe
moet dat nu? Wat gaan we dan eten?’
Joris trekt zijn helm af en krabt in zijn haar. ‘Ja, mam, wat
gaan we eten?’
‘Dat duurt nog wel even. Ik moet nog beginnen met koken.’
Nupas kijktmamaom. ‘O Joris.Wat is dit voor troephier?Wat
waren dat eigenlijk voor papieren?’
Zewijst op de keukentafel vol papiersnippers. De schaar ligt
er gezellig tussen.
Joris zet snel zijn helm weer op, handen in de zij, zware
agentenstem.
‘Dat was voor de bekeuringen.’
Mama kijkt alweer weg. Nu heeft ze superagent Joris nog
niet gezien!
Daar isKarlijn. Zestaptnetdekeukenbinnen. ‘Isdeposteral?’
‘Karlijn, kijk!’ roept Joris.
‘Wat?’
‘Kijk mij.’
‘Je ziet er stom uit,’ zegt Karlijn. ‘Een eierdop op je hoofd en
een jurk uit de verkleedmand. Alle verkleedspullen liggen
daar trouwens nog op de grond. Jij ruimt nooit wat op.’
Joris perst zijn lippen op elkaar. Het is gemeen! Grote zussen
zijnstom.Waaromzietnouniemanddathijeensuperagentis?
Papa kloptmet zijnhandopdehelmvan Joris. ‘Ja, agent Joris.
Het is een troep op de keukentafel. En inde tuin ligt allemaal
1,2,3,4,5,6,7,8 10