9
- -
Het lijkt wel een ernstig gesprek dat die twee daar in de deftige
kamer hebben. ’t Gaat over zaken, maar ze kunnen het blijkbaar
niet zo gauw eens worden.
Terwijl gastheer Shelby de wijnglazen weer volschenkt, zegt hij:
‘Het bedragdat ik voor hemvraag is beslist niet tehoog.Weet uwel,
meneer Haley, dat Tom een buitengewone neger is? Hij is eerlijk,
trouw, ijverig. Hij heeft de leiding over mijn landgoed en dat doet
hij voortreffelijk!’
‘Ach wat,’ antwoordt meneer Haley, ‘eerlijk? Ja, dat ken ik, die eer-
lijkheid van negers! Nee, meneer, ze zijn allemaal eender! Lui en
niet te vertrouwen.’
‘Nou heeft u het toch mis, meneer Haley. Tom is anders. Zal ik u
eens wat vertellen? Ik heb hemeens op een verre reis gestuurd om
vijfhonderd dollar voor me te halen. Ik zei tegen hem: Tom, ik kan
jou vertrouwen, want jij bent een christen. Ik weet dat je me niet
bedriegen zult. Nou, hij kwam terug, mét het geld. Ik kwamer later
achter dat een paar kerels hem gevraagd hadden waarom hij niet
naar Canada gevlucht was. Tom heeft toen gezegd: Mijn meester
vertrouwde mij, ik kon dat niet doen! Zo is Tom en daarom kan ik
u zeggen dat het me geweldig spijt dat ik hem moet verkopen. Ik
hoop dan ook dat mijn hele schuld aan u voldaan is wanneer ik
Tom aan u geef.’
Meneer Shelby zucht. Hij, de eigenaar van Tom en van nog meer
slaven, woont hier indit prachtigehuis. Hij heeft echter veel schuld
bij meneer Haley en is nu genoodzaakt een slaaf te verkopen, hoe
