8
derde tree naar beneden.
‘Goedemorgen,’ begroet zijn moeder hem. ‘We zijn maar vast
begonnen.’
‘Oké.’
Taco pakt een boterham, smeert er boter en jam op, vouwt zijn
handen en bidt voor het eten.
‘Ik zou het heel fijn vinden als je morgen gewoon op tijd be-
neden bent,’ zegt zijn moeder als hij wil beginnen met eten.
‘Goed, mam.’
‘O, ja,’ herinnert hij zich ineens. ‘M’n broodtrommel ligt nog
boven.’ Hij springt overeind.
‘Kijk uit!’ roept Julia.
Taco ziet hoe het melkpak omvalt en hoe een plas melk zich
verspreidt over de tafel.
‘Kijk eens wat je doet, sukkel!’ schreeuwt Julia.
‘Hé,’ roept hun moeder. ‘Zulke woorden wil ik hier niet horen.’
‘Nou, ik zou niet weten hoe ik hem anders moet noemen. Moet
je zien wat hij doet.’ Met fonkelende ogen wijst Julia naar een
melkvlek op haar paarse vest. ‘Kan je dan nooit eens uitkijken?’
‘Het is vervelend voor je vest, maar ik was het vandaag nog,’
zegt moeder. Dan kijkt ze Taco aan. ‘Pak even een doekje.’
Taco propt zijn boterham in zijn mond, staat op en loopt naar
het aanrecht. Hij pakt een vaatdoek en dept de melkplas van
tafel.
‘Gaan we zo eindigen?’ vraagt Raymond. ‘Ik moet mijn boek
van de bieb nog zoeken.’
‘Eerst mijn broodtrommel pakken.’Taco rent de trap op, trekt
zijn schooltas onder zijn bed vandaan en pakt zijn broodtrom-
mel. De trommel rammelt. O ja, hij had de laatste keer niet
alles opgegeten. Hij opent zijn trommel. Op de halve boter-
ham zitten blauwe en groene plekken en een laagje fluweel. En
er komt een lucht vanaf!
Hij sluit zijn trommel en sprint naar beneden. ‘Het stinkt een
beetje.’
