Hopeloos - page 3

6
twee vriendinnen. ‘Doe-oeg!’ roept hij. Dan fietst hij hard
verder.
‘Maar zijn ogen zijn wel heel mooi,’ zegtYulia dan zacht-
jes.
Ze proesten het uit van de lach.
Het duurt even voordat ze zijn uitgelachen. Ineens trekt
Joy een ernstig gezicht.
‘Ik neem geen verkering voor mijn achttiende,’ zegt ze.
Yulia kijkt haar spottend aan. ‘Maar hij is zo slim, en zo
vriendelijk ...’
‘Oké, niet voor mijn zestiende dan.’
‘En zijn ogen ...’ gaatYulia verder.
‘Mijn veertiende?’ Joy kijkt haar vriendin vragend aan.
Ze beginnen weer te lachen.
Joy steekt haar hand op. ‘Nu heel serieus!’ zegt ze. ‘Ik heb
helemaal geen behoefte aan jongens. Veel te kinderach-
tig. Onze vriendschap is veel belangrijker.’ Ze houdt haar
hand omhoog.
Yulia steekt haar hand ook in de lucht. ‘Forever!’ zegt ze.
‘B-F-F!’ zegt Joy, terwijl zeYulia een high five geeft. ‘Best
friends forever!’
Als Joy hun achtertuin in komt, ziet ze haar moeder in het
najaarszonnetje zitten.
‘Hoi mam,’ zegt ze.
‘Hallo,’ groetYulia.
Haar moeder doet haar ogen open. ‘Ha, meiden,’ zegt ze
vrolijk.
Joy kijkt haar moeder aan. ‘Wat kijkt u blij,’ stelt ze dan
vast.
Nu kijkt haar moeder nog vrolijker. ‘Is dat zo?’ zegt ze.
Joy kijkt snel naarYulia, ziet die het ook?
1,2 4,5
Powered by FlippingBook