Fluiten naar Sallie - page 4

6
De nationaal-socialisten maakten daar de dienst uit en dat ging met
grof geweld gepaard.
Het maakte veel Nederlanders bang.
Maar er waren er ook die vonden dat ons land ook zo’n regering zou
moeten hebben. De grootste partij daarvan was de NSB en de leider
was Anton Mussert. Ze zagen in Duitsland hun grote voorbeeld. De
WA, dat was de ‘Weer Afdeling’ van de NSB, bestond uit vechtlustige
kerels die graag door de straten marcheerden in hun zwarte uniformen
en relletjes uitlokten.
Hun boosaardigheid richtte zich vooral tegen de Joden.
Als Freek ze zag lopen, had hij het altijd griezelig gevonden. Ze zagen
er zo dreigend uit in hun zwarte pakken.
Hij hadookwel eens toespraken vanAdolfHitler over de radio gehoord.
Hij was de leider van het Duitse volk. De ‘Führer’ zeiden ze daar.
Freek had hem niet kunnen verstaan, omdat het in het Duits was.
Maar je kon aan het geschreeuw van die kerel wel horen dat hij niet
veel goeds van plan was.
Hij had het altijd over de Joden. Daar had hij een hekel aan. Dan brulde
hij heel hard. Net of hij gek werd.
En dat was hij ook, volgens vader. Die noemde hem ‘de poppesnor’.
Want Hitler droeg een heel klein snorretje. En een lok haar hing
altijd schuin naar links, over zijn voorhoofd. Freek had hem vaak
genoeg op de foto gezien. In de krant. Hij droeg meestal een uniform
en om zijn linker arm een rode band met een zwart hakenkruis op
een wit vlak. En dan keek hij onder de rand van zijn soldatenpet zo
gemeen naar je.
Ja, de grote mensen hadden er veel mee gespot.
Maar het was toch eng.
En dat zag je nu maar. Nu was het oorlog.
Wie had dat ooit kunnen denken? Nederland was toch neutraal? Dat
betekende toch dat je geen partij koos?
Dat had vader tenminste verteld. En de meester op school ook.
Als je neutraal was, deed je gewoon niet mee.
Maar hij had vader wel eens horen zeggen dat Hitler maling had aan
1,2,3 5,6,7
Powered by FlippingBook