8
‘
Je broer is een meidengek, dat weet iedereen,’ zegt Mirja schou-
derophalend.
Debbie knikt. ‘Maar jij bent de ware.’
‘
Ik weet dat je mij graag als schoonzus wilt, maar wat je nu zegt is
onzin.’ Mirja pompt weer driftig verder en kijkt naar de enorme
tas van haar vriendin. ‘Je komt toch maar één nachtje bij mij
slapen en niet heel de voorjaarsvakantie?’
‘
Zoveel heb ik niet bij me, hoor.’ Debbie ritst haar tas open en
trekt haar mobiel eruit. ‘Tada.’
‘
Heb je al een sms’je gekregen?’ zegt Mirja lachend.
Debbie haalt haar hand door haar blonde haar. ‘Van Marijn,
bedoel je?’
‘
Nee, van je lievelingspony Fern natuurlijk! Mist hij je al?’
De twee hartsvriendinnen proesten het uit.
‘
Maar Marijn heeft je vast al een sms’je gestuurd.’ Mirja kijkt op
haar horloge. ‘Want hij heeft jou drie uur, tien minuten en dertig
seconden geleden voor het laatst gezien.’
‘
Help,’ roept Debbie als ze op haar mobiel kijkt. ‘Mijn beltegoed
is op. O Mir, ik moet deze vakantie echt iets bedenken om aan
meer geld te komen. Oppassen bijvoorbeeld, of een krantenwijk
nemen, of lege flessen wegbrengen voor oude mensen en zelf het
statiegeld houden…’
‘
Je kunt ook de stallen uitmesten,’ denkt Mirja mee. ‘Ik kijk
ernaar uit om onze lievelingspony’s Fern en Sterre weer te zien.’
‘
Onze pony’s zijn in goede handen,’ zegt Debbie.
‘
Bij Niek, bedoel je natuurlijk.’
‘
En bij Steven,’ vult Debbie aan.
‘
Ja, Steven doet nu van alles bij jullie op de manege,’ zegt Mirja.
‘
Wat een ontdekking bij de manege al niet teweeg kan brengen.’
Ze voelt of het luchtbed hard genoeg is. Tevreden trekt ze de slang
eruit en doet ze de stop erin.
