Paspoort van het Koninkrijk

13 kon preken, maar de bewuste predikant niet. Deze predikant stelde namelijk in bijna al zijn preken de kwestie van doop of belijdenis van het geloof aan de orde. De betreffende predikant wilde uiteraard weten welke tekst dat was. Toen heeft John Newton hem op 1 Korinthe 1:17 gewezen. Ik noem ook de woorden van Paulus uit Efeze 4:5: ‘Eén Heere, één geloof, één doop.’Deze volgorde is niet toevallig.Wij kunnen slechts op de goede manier over het geloof spreken als wij de Heere, opWie het geloof zich richt, centraal stellen. Belangrijker dan de Doop is het geloof. Hierbij kunnen we denken aan zowel geloofsvertrouwen als geloofsleer. De doop van Johannes de Doper De Heilige Doop, in de naam van de Vader, de Zoon en de Hei- lige Geest, is voorbereid door de doop van Johannes de Doper. De discipelen van de Heere Jezus waren gedoopt met de doop van Johannes de Doper. Nergens wordt de indruk gegeven dat zij na de opstanding van hun Meester opnieuw zijn gedoopt. Ook Apollos, die gedoopt was met de doop van Johannes, is niet opnieuw gedoopt (zie ook Handelingen 18:25). Iets verder in dit hoofdstuk ga ik nog in op het voorbeeld van de volgelingen van Johannes de Doper die Paulus in Efeze tegenkwam. Al vóór Christus’ opstanding was er een relatie tussen de doop van Jo- hannes en de christelijke doop. Dat blijkt uit Johannes 4:1 en 2. Daar lezen we: ‘Als dan de Heere verstond, dat de farizeeën ge- hoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes; (hoewel Jezus Zelf niet doopte,maar Zijn discipelen).’ Aan demogelijke achtergronden van de doop van Johannes gaan we hier voorbij. Latenwe direct onze aandacht richten op de be- tekenis van de doop van Johannes.Naar zijn eigenwoorden is die doop onlosmakelijk verbonden met het feit dat het Koninkrijk