7
- 1 -
Remi draaft tussen twee containers door, rent de helling op, springt
tussen een auto met aanhangwagen door en kijkt heel even over
zijn schouder. Daniëlle leunt met haar hoofd op haar armen en hij
hoort haar heldere stem boven al het lawaai uit. Ze telt tot vijftig.
Hij kijkt haastig om zich heen, op zoek naar de beste verstopplek.
Er zijn niet zoveel leuke plekjes meer, en ze hebben afgesproken
dat je moet blijven zitten waar je zit. Hij heeft weinig zin om ach-
ter een container te gaan zitten, want daar heeft ze hem binnen
de kortste keren gevonden. Boven op een gesloten container zou
kunnen, maar dan hoeft ze maar één keer te springen en heeft ze
hem gezien.
‘Véér-tig.’
Daniëlle wacht even voor ze verder telt. Remi speurt rond. Dan valt
zijn oog op een roerloze zandgrijper, links achter de milieustraat.
Hij krijgt een geweldig idee. De bak van de grijper hangt meer dan
twee meter boven de grond en schuin eronder ligt een stapel pal-
lets. Hij rent ernaartoe en springt op de pallets. Vlug kijkt hij om
zich heen of er geen medewerkers in de buurt zijn. Nee, nergens
oranje of gele hesjes. Met één hand op de rand van de bak zwiept
hij erin en duikt meteen op de bodem.
Hier vindt ze hem nooit. Nu hij hier zo stil zit, merkt hij ineens wat
een enorm lawaai het op de vuilstort is. Het valt niet mee om alle
geluiden uit elkaar te houden. Die lage bromtoon is van de andere
grijper, die bij de grindberg bezig is. Verder heb je al het gekletter
en gedender van in containers vallende stukken puin, hout, ijzer
en glas. Tussen al die geluiden door klinkt ook nog het gejank van
