Brood in de woestijn

22 En daarom klinkt de aansporing om voor God te buigen in de woestijn van het leven. Als we een afgodendienaar blijven en God in Christus verwerpen, zullen we eeuwig omkomen. Uiterlijke leiding door de woestijn is niet genoeg. We hebben zaligmakende leiding nodig. Zoek die bij God. Hij wil die leiding nog geven, uit genade alleen. Aan de andere zijde is de wolk- en vuurkolom tot bemoediging . God is getrouw.Wat Hij begon, laat Hij nooit meer los. DeHeere kan vanZijn volk niet af. De reden ligt in Zijn eeuwig welbehagen. Hij heeft Zijn eer verbonden aan de zaligheid van Zijn kinderen. Daarom worden ze behouden in de woestijn en zullen ze in Kanaän aankomen. Tussen de vele ongelovige Israëlieten was er in de woestijn een over- blijfsel naar de verkiezing van Gods genade. Dat is er nu nog. Smeek of u daarbij mag horen. Naar het Kanaän der rust Het volk van Israël moest een lange omweg maken door de woestijn. Allen verkeerden ze onder de wolk. Zo bracht God ook ons op het erf van het genadeverbond. We ervaren in ons leven allen iets van Gods leiding. Maar de grote vraag is of we persoonlijk het zaligmakend geloof bezitten. Zullen we straks het hemelse Kanaän niet kunnen ingaan vanwege ons ongeloof? Wat zal dat ontzettend zijn! In Gods omweg door de woestijn schittert Zijn trouw. De Heere nam de wolkkolom des daags en de vuurkolom des nachts niet weg. Het gaat voor Gods kinderen door de strijd en de onmogelijkheid naar het Kanaän der rust. En tijdens die woestijnreis zullen ze Goddelijk onder- wijs ontvangen, dat hen voorbereidt om straks de volkomen zaligheid in Gods gemeenschap te mogen genieten. Gods leiding is er tot het laatste toe. Die wolkkolomwas er nog steeds, toen het volk van Israël door de Jordaan moest trekken. Wat kunnen Gods kinderen tegen dat laatste stukje van de levensreis opzien. Maar de wolkkolom gaat voor en brengt hen aan de overzijde, in het land