Als de schaduw valt

11 diepstezinbestaanervoorHemgeengezondemensen, datwil zeggen: mensendie niet aanhet bederf onderhevig zijn. Inhet aangezicht van Christus komenwij allemaal als ‘stervelingen’ openbaar, als mensen die als zondaren bezig zijn te vergaan. Uiteraardkanenmagditgeenkille,gevoellozevaststellingzijn. En al helemaal niet in de ontmoeting met onze zieke naaste! Opdat punt zijnvermoedelijk al vaak veel dingen fout gegaan. Verdrietig genoeg. Ook de Schrift laat ons tot lering getuige zijn van bijvoorbeeld de vergissing van de vrienden van Job (Job 4). Dat neemt niet weg dat het wel belangrijk is om ons van dit verband tussen zonde en ziekte bewust te zijn. Als wij beseffen dat ook in ziekte het gevolg van de zonde tastbaar wordt,zaldezevormvanleedookverstaanwordenalseenroep tot bekering. Een roep die niet alleen tot de zieke zelf komt, maar tot ons allemaal! Dit inzicht is echter niet het resultaat van medische kennis of biologische kennis; dit komt aan het licht als hetWoord vanGod over ons leven en ons leed schijnt. Het verband tussen zonde en ziekte is voor onsmensenniet of nauwelijks inzichtelijk, laat staan doorzichtig. Laten we daar in de omgang met onze zieke naaste diep van doordrongen zijn. Wat zijn er al vaak zieke mensen verwond door botte opmerkingen, ongenuanceerde vragen en bedenkelijke sug- gesties.Wat is het leed vanmenigeen vanhen verzwaarddoor onzuivere en ongeestelijke woorden. Laten we bedenken dat de zieke het vaak al zomoeilijk heeft met indringende vragen op dit vlak. Zoals de vraag: ‘Is iemand die ernstig ziek is een groterzondaardananderemensen?’Ofheelpersoonlijk:‘Heeft mijn ziekte iets te maken met een bepaalde, concrete zonde inmijn leven?’ Wat kunnen deze en dergelijke vragen de zieke