9789033130601

16 Ja hoor, mij een plezier doen! Net zei ze dat ze het voor Yan- nick deed. Ik staar voor me uit. Ruim twee maanden is het me gelukt. Ruim twee maanden lang heb ik niks gezegd overYan- nick. Niet gezegd dat ik het super oneerlijk vind dat hij naar Amerika gaat. Ik heb zelfs een keer gezegd dat ik het leuk voor hem vond. Al die tijd heb ik gezwegen als hij weer als eerst een koek mocht kiezen en boos werd als dingen niet naar zijn zin gingen. En nu... Waarom zweeg ik niet gewoon en liet ik het maar gebeuren? Waarom word ik nu opeens zo boos? Yannick kan toch ook heel leuk zijn? Hij vertelde mij pas nog dat hij had zitten chatten met Roosmarijn. Mijn moeder is ver- dergegaan met bakken. Ik kijk tegen haar rug aan. Ik weet het. Ik denk gewoon dat ze meer van Yannick houdt dan van mij. Ik voel tranen opkomen. Dat niet! Ik gris mijn sleutels van het aanrecht en stamp naar de trap. ‘Voor mijn part eet je je mis- selijk aan die dingen, maar ik hoef ze niet.’ ‘Annefleur, eten!’ Mijn vader. ‘Ik eet niet mee.’ ‘Annefleur, doe niet zo moeilijk.’ Ik draai mijn hoofd in mijn kussen. Die pannenkoeken zijn de druppel. Ik kom niet. Voetstappen op de trap. Gerammel aan mijn slaapkamerdeur. Lekker op slot. ‘Annefleur!’ Niet reageren! ‘Annefleur?’ Mijn vader klinkt ineens heel rustig. Ik zucht. ‘Ja?’ ‘We zitten op je te wachten.’ ‘Ik hoef geen eten.’ ‘Doe de deur dan even open. Dan kunnen we praten.’ Nee, ik had me voorgenomen om juist niet meer te praten. Het komt er toch op neer dat ik jaloers ben op mijn broer. En dat