9
Oom Pieter draagt de koffer van Tijn. Achter hem
komt tante Ellen naar buiten. Ze ziet er ook nog een
beetje slaperig uit.
‘Zo, jullie zijn mooi op tijd,’ zegt ze.
‘Het is nu nog lekker rustig op de weg,’ zegt papa. Hij
zet de koffer in de auto.
‘Niks vergeten, Tijn?’ vraagt mama.
Tijn schudt zijn hoofd.‘Mooi, dan gaanwe, stapmaar
in.’
Tijn geeft zijn vader en moeder een dikke knuffel.
‘Veel plezier!’ zeggen ze allebei.
Papa toetert, ze zwaaien allemaal.
Daar gaan ze!
In het begin zitten Mees, Tijn en Eva te kletsen.
Maar na een poosje worden ze alle drie stil.
Eva speelt met de spelcomputer.
‘Zometeenmag ik,hoor!’ zegtMees.‘Hij isookvanmij.’
Tijn kijkt mee met Eva. ‘Is hij van jullie samen?’
vraagt hij.
‘Ja,’ zegt Mees, ‘we hebben er samen heel lang voor
gespaard.’
‘Cool!’ zegt Tijn. ‘Mag ik straks ook een keer?’
‘Tuurlijk.We zitten nog heel lang in de auto,’ zegt Eva.
‘Wanneer mag ik nou?’ zeurt Mees weer.
‘We gaan zo stoppen,’ zegt mama. ‘Dan gaan we wat
eten en drinken, goed?’
‘Ja, ik vind het saai,’ zegt Mees. ‘Wanneer komen de
bergen nou?’
‘Dat duurt nog wel even, hoor,’ zegt papa. ‘We rijden
1,2,3,4 6