10
‘
Ken je dit blad?’
Mirja knikt.
Debbie bladert door het tijdschrift dat vol staat met modefoto’s
en nieuwtjes over muziek en boeken. ‘Weet je waarom ik dit heb
meegenomen?’
‘
Om vliegtuigjes te vouwen, zeker?’ zegt Mirja nuchter.
‘
Er staan tips in om mascara op te doen.’
‘
O.’ Mirja trekt haar wenkbrauwen op. ‘Sinds wanneer heb jij
mascara?’
‘
Sinds gisteren,’ zegt Debbie. ‘Ik weet zeker dat Marijn het fan-
tastisch vindt als ik mooie zwarte wimpers heb.’
‘
Hé, jij hebt blonde wimpers, hoor,’ zegt Mirja.
‘
Daar is dus mascara voor uitgevonden: om mijn wimpers mooi
zwart te maken,’ zegt Debbie stellig. Ze trekt haar toilettas open
en grabbelt erin. ‘O nee, hè, vergeten.’
‘
Wat?’
‘
Mijn mascara.’
Mirja proest het uit. ‘Echt weer iets voor jou. Jammer voor je. Nu
kun je geen oogverblindende indruk maken op Marijn.’
‘
Misschien zit de mascara los in mijn tas,’ zegt Debbie terwijl ze
andere spullen uit haar tas gooit.
‘
Debbie,’ zegt Mirja op strenge toon. ‘Je bent hier op mijn kamer,
dus hou het netjes, wil je? Ik maak er nooit een zootje van.’
‘
Wie maakt er hier een zootje van?’ De moeder van Mirja komt
met een stapel opgevouwen wasgoed Mirja’s kamer binnen.
Debbie veegt snel haar spullen bij elkaar. ‘Ik niet, tante Ingrid.’
‘
Doe maar net of je thuis bent,’ lacht tante Ingrid.
‘
Mam, daar ben ik mooi klaar mee,’ roept Mirja verontwaardigd.
‘
Dan is mijn kamer binnen een uur een chaos.’
‘
Oh, maar jij bent goed in opruimen.’ Tante Ingrid klapt de kast-
deur dicht en kijkt naar Debbie. ‘Gezellig dat je komt logeren.’
