De Zaligsprekingen

18 ze moeten blij zijn wanneer er een dag is dat ze gehoord worden, opdat ze de bedoeling en de wil van Christus ten aanzien van Zijn volk zullen overbrengen. Ten tweede hun benaming.Dienaren desWoordswordenGods ‘zaaiers’ genoemd (1 Kor. 9:11). Ze moeten bij alle gelegenheden het heilige zaad van het Woord uitstrooien. De zaaier moet voortgaan en zaaien; ja, al valt het zaad op stenen, zoals dat gewoonlijk het geval is, dan moeten we toch het zaad van het Woord op stenen harten uitstrooien, omdat God zelfs uit die stenen kinderen voor Zichzelf kan verwekken. Dienaren desWoords worden ‘sterren’ genoemd.Daarommoeten ze door woord en leer stralen aan het firmament van de kerk. Zo heeft onze Heere Christus hun in de tekst een voorbeeld gegeven: En Jezus de scharen ziende, is geklommen op een berg. Hier werd een Licht geplaatst op een berg, de heldere Morgenster straalde rondom voor allen. Christus noemt Zijn dienaren ‘het licht der wereld’ (Matth. 5:14). Daarom moeten ze altijd schitteren. Hun licht mag niet doven voordat het in de blaker uitgaat, of totdat een gewelddadige dood als een kaarsen- dover dat licht dooft. Ten derde. De dienaren van Christus moeten alle gelegenheden aangrijpen om anderen goed te doen als het gaat over het werk waarmee ze bezig zijn - en dat is het behouden van zielen. Wat is een ziel kostbaar! Christus pakt als het ware een weegschaal in Zijn handen en legt in de ene schaal de wereld, en in de andere de ziel - en de ziel is het zwaarst (Matth. 16:26). De ziel is van edele afkomst, en snel in haar werking. Zij is een bloem van de eeuwigheid; hier in de knop, en in de hemel geheel gerijpt en in bloei. De ziel is een van de kostbaarste delen van het borduurwerk dat God ooit heeft gemaakt. Het verstand is een en al licht, de wil is getooid met vrijheid, de genegenheden lijken op muziekinstrumenten die gestemd zijn door de vingers van deHeiligeGeest.De ziel is Christus’ deelgenoot, zij is vertrouwd met de engelen. Welnu, als de ziel van de mens van zo’n edele afkomst is en geschikt gemaakt is voor de heerlijkheid, wat zouden de dienaren van Christus dan vurig en ijverig moeten zijn om die ziel te behouden! Christus heeft Zijn bloed gegeven voor zielen, en dan mogen wij ons zweet er wel voor geven. Het was het gebed van Augustinus, dat Christus hem bij Zijn komst zou vinden als hij aan het bidden of aan het preken was. Wat is het een droevige aanblik als je ziet dat kostbare zielen als evenzovele parels en diamantenworden geworpen in de dode zee van de hel!