Klem

10 allemaal ‘oh’s’ en ‘ah’s’ rond haar. De lerares draait zich nieuwsgierig om. ‘Zo-o.’ Ze staat op en bekijkt de tekening van Jenthe wat beter. ‘Wat een knap stukje werk.’ ‘Mooier dan in het echt!’ roept Rob. Hij steekt plagend zijn tong uit naar Jenthe. ‘Dat moet jij zeggen. Tussen jouw tekening en je hoofd zit geen verschil: allebei even lelijk.’ ‘Jongelui.’ Mevrouw De Boer schudt haar hoofd, maar Jenthe ziet dat ze haar best moet doen om niet te lachen. ‘Zo kan het wel weer.’ Ze laat haar blik over de tekeningen gaan. ‘Wie wil er iets over zeggen? Rob?’ Rob schudt zijn hoofd. ‘Tekenen is niet mijn ding.’ Mevrouw De Boer grinnikt. ‘Kun je zeggen wat wel jouw ding is?Wiskunde, Nederlands, gym …?’ ‘Eigenlijk niks.’ Rob zucht diep. ‘School is gewoon jouw ding niet,’ begrijpt de lerares. ‘Maar zonder school zou je je de hele dag vervelen.’ ‘Dat zei Jenthe ook al,’ merkt Olivia op. ‘Dat ze liever helemaal geen school zou hebben.’ ‘Wat een onzin.’ Mevrouw De Boer pakt een tekening op. ‘Zonder leerplicht was er kinderarbeid. Dan waren jullie nu in een fabriek of op het land aan het werk. Maar genoeg hierover.’ Ze houdt de tekening omhoog. ‘Ik wil met deze beginnen.’ Ze kijkt even op de achterkant, waar de naam staat. ‘Olivia, kun jij vertellen hoe je deze tekening hebt opgebouwd?’ ‘Ja Olivia, vertel dat eens.’ Rob kijkt met een uitdagende blik naar Olivia. ‘Ik ben erg benieuwd, want ik wist niet dat jij zo goed kon tekenen.’ ‘Rob, wil je vanaf nu alleen antwoord geven als je iets wordt gevraagd en verder je mond houden.’ Jenthe kijkt naar Rob en merkt tot haar verbazing dat hij niet meer reageert. ‘Ik ben eerst voor de spiegel gaan staan,’ vertelt Olivia. ‘En zo