Amos was een boer uit Tekóa, een dorpje aan de rand van de woestijn van Juda. Door Goddelijke aansporing verliet hij zijn kudden om te gaan profeteren tegen het Tienstammenrijk. Daar heerste uitwendige voorspoed, maar ook grote innerlijke verdorvenheid. Amos moest hun het Goddelijk gericht aanzeggen.

Als God met Zijn oordelen komt, is het nodig dat wij bij de oorzaak gebracht worden. ‘Zou er een kwaad in de stad zijn, dat de HEERE niet doet?’ We moeten hogerop zien. Amos zegt: Het oordeel komt, en het komt van God. Er is alle reden om te sidderen. ‘De leeuw heeft gebruld, wie zou niet vrezen? De Heere HEERE heeft gesproken, wie zou niet profeteren?’

De boodschap van Amos blijft actueel. Het gericht komt ook over ons land en over de kerk. Maar Amos eindigt niet in de inktzwarte nacht van het welverdiende oordeel. Aan het einde straalt het gouden licht van het Evangelie ook in dit Bijbelboek.