9789033130786

12 worden, en dat om verschillende redenen. 1. Op wie de overwinning behaald werd Veelzeggend is het woordjewaar deze geschiedenismee begint. In vers 8: Toen kwam Amalek. Laten we vooral dat woordje ‘toen’ niet over het hoofd zien. Gods volk was nog maar kort op de weg. De Heere heeft het volk met een machtige hand uitgevoerd uit het diensthuis van Egypte. Ze hebben in die wondere weg die de Heere baande door de Rode Zee ervaren dat Gods hand door de woeste baren en brede stromen hun een pad baande. Ze hebben gestaan op de oever van de Rode Zee en ze hebben het lied van Mozes en Mirjammogen zingen, toen de Heere paard en ruiter in de zee had verdronken. Daarna zijn ze in de woestijn gekomen en daar hebben ze zichzelf een beetje leren kennen als een ondankbaar, wederstrevig volk. Wat hebben ze gedurende deze korte reis – ze zijn nog maar een paar weken op weg – al gemurmureerd. Ze hebbenMozes ter verantwoor- ding geroepen toen het water van Mara bitter was. En wanneer het door een wonder Gods zoet geworden is, hebben ze de Heere niet eens op gepaste wijze daarvoor erkend. Ze zijn bij Elims palmbomen en waterfonteinen gelegerd geweest, maar ze hebben gemurmureerd dat ze te weinig eten hadden. Vervolgens heeft de Heere het manna gegeven en ze hebben het dagelijks mogen scheppen in hun kruikje. Dagelijks hebben ze mogen eten van dat zoete brood, dat smaakte als honingkoeken en dat eruitzag als korianderzaad. Ze hebbenGod niet vertrouwd, zodat degenen die het manna tot de volgende dag wilden bewaren,moesten zien dat dewormen eruit kropen.Anderzijds waren er die niet geloofden dat ze op de sabbat geen manna behoefden te rapen. Ze gingen zoeken, maar vonden op de sabbat niets. Kortom, ook bij het manna dat de Heere gaf, bleek hoe ondankbaar en mur- murerend het volk was. In Rafidîm hebben ze getwist met Mozes omdat ze te weinig water hadden. Daar mocht Mozes op de steenrots slaan, waarna er water uitvloeide, Deze steenrots wees naar Christus en op de stromen van