Dan zingen zij in God verblijd.indd

13 – 1 – Voor het kruishout is het nooit te laat Johannes (Jo) Koutstaal (1904-1985) en zijn vrouw Johanna (Anna) Koutstaal-Vermeulen (1906-1983) De laatste jaren van zijn leven heeft mijn oud- oom Jo Koutstaal met zijn vrouw Anna in Alblasserdam aan de haven gewoond. Als kind groeide ik op in Kinderdijk. Eerst woondenwe op Molenstraat 72 en later op Molenstraat 39. Aan de overkant van Molenstraat 39 stond de woning van oom Jo en tante Anna Koutstaal. Oom Jo was de oudste broer van mijn oma De Vries. Evenals mijn vader werkte oom Jo bij IHC Smit. Oom Jo en tante Anna woonden aan de boezem en hadden een bootje. Toen wij in de laatste klassen van de basisschool zaten en ook aan het begin van de middelbare school heb ik met mijn broers vaak van dit bootje gebruikgemaakt. Als we gingen vragen of we het bootje mochten gebruiken, hoopten we altijd dat oom Jo niet thuis was. Je wist van tevoren nooit of je toe- stemming kreeg. De ene keer zei hij: ‘Als jongens van Huibert hoeven jullie dat nooit te vragen. Dat mag altijd.’ Maar een andere keer vroeg hij: ‘Hoe oud zijn jullie?’ Dan wisten we dat het mis ging. Want de boe- zemvereniging had een reglement waarin stond dat de oudste in een boot minimaal vijftien moest zijn. Dat waren wij toen nog niet. Als we dat eerlijk vertelden, zei oom Jo: ‘Maar jongens, jullie weten toch dat de oudste vijftien moet zijn?’ Teleurgesteld gingen we dan weg. Meer