Dan zingen zij in God verblijd.indd

15 gegooid. Oom Jo was een man van: ‘God heeft Zijn verbondsbeloften in de doop aan ons bevestigd en dat moeten wij geloven.’ Helemaal ongelijk had hij daarin niet, maar het Evangelie leek zo een nieuwe wet te zijn. Vaak sprak oom Jo met mijn oma, zijn zus Neeltje. Zij keek te veel op zichzelf en zat daarommeer dan nodig was in het donker. Oom Jo zei haar dan dat zij moest geloven. En opnieuw: helemaal ongelijk had hij niet. Maar als mijn oma hem dan vroeg: ‘Jo, maar vertel mij dan eens hoe je dat zelf doet en welke troost je dan ontvangt’, was hij heel gauw uitgepraat. Minder zeker dan hij zich voordeed Achteraf bleek wel dat oom Jo zich veel zekerder voordeed dan hij zich innerlijk voelde. Eigenlijk was het feit dat hij pas na zijn overgang naar de Christelijke Gereformeerde Kerk van Alblasserdam belijdenis van het geloof deed daarvoor een aanwijzing. In de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt wordt van de belijdende leden niet alleen verwacht, maar ook geëist dat zij tot het HeiligAvondmaal toetreden.Dat moet de reden geweest zijn dat oom Jo geen belijdenis van het geloof deed. Dit betekende ook dat oom Jo bij de doop van zijn kinderen geen ‘ja’ mocht zeggen. Volgen we de Dordtse Kerkorde, dan kunnen en mogen ook niet-belijdende leden kun kinderen ten doop houden, maar op dit punt volgen de kerken van de Afscheiding de Dordtse Kerkorde niet. Het huwelijk van oom Jo en tante Anna werd met een vijftal kinderen bekroond.Hun jongste dochtertjeAnsjewerdmet eenwaterhoofd gebo- ren. In die tijd kon daar niets aan worden gedaan. Ansje zou opgroeien als een zwaar gehandicapt kind. Op voorbeeldige wijze hebben oom Jo en tante Anna haar verzorgd, totdat het echt niet meer ging en zij in de Merwebolder in Sliedrecht werd opgenomen. Daar overleed zij, nog geen dertig jaar oud. Toen bij de bediening van de Heilige Doop aan Ansje aan mijn tante naar haar ja-woordwerd gevraagd, heeft oom Jo voordat tante Anna kon antwoorden, al zijn ja-woord gegeven. Daarop is hij later aangesproken. Er werd een huisbezoek aan gewijd. Oom Jo werd verteld dat zijn ja- woord niet geldig was. Nu waren wij als kind enigszins bang voor oom