9789033130359

12 beerde hij die te vermijden. Hij stemde de radio af op een praat- programma om zijn gedachten af te leiden. Geleidelijk verdween de duisternis en verscheen er een mager zonnetje. De vorige dag had hij nog gewerkt. Hij wilde niet afwezig zijn als zijn team werkte. Daarom had hij de reis naar Nederland zo kort mogelijk gepland. De reden van zijn verlof had hij verzwegen. Daar had niemand van zijn team iets mee te maken, dat hield hij privé. Zijn werk boeide hem. Elke keer opnieuw de uitdaging om een nieuw product te ontwerpen. Meestal apparaten die hielpen om efficiënter te werken en om de winst van de klant te verhogen. De opdracht waaraan ze nu werkten was anders. Die kwam van een ziekenhuis. Er moest een apparaat komen dat kon helpen bij een beter en sneller onderzoek zodat de artsen eerder een goede diagnose konden stellen. Hiervoor bezocht hij regelmatig het ziekenhuis en sprak hij met artsen en laboranten. Na de dood van zijn ouders had hij zich weer direct op zijn werk gestort. Rond halftien arriveerde hij in Morgantown. Zijn ouders hadden gewoond in een rustige wijk met grote vrijstaande woningen. Het huis lag op een heuvel met uitzicht op de rivier. Hij parkeerde zijn auto voor de ingang van de garage die uitgegraven was in de heuvel en keek omhoog. Even verwachtte hij dat zijn vader naar buiten zou komen. Dat hij het allemaal gedroomd had. Met tegenzin stapte hij uit en liep de besneeuwde stenen trap op naar de veranda. Voor de verandatrap stampte hij de sneeuw van zijn schoenen. Zo had zijn moeder het altijd gewild. Met schone schoenen liep hij de trap op. Voor de rode deur wachtte hij. Het stond er allemaal nog. De twee houten stoelen en het smeedijzeren tafeltje. Hij draaide zich om en keek naar de schittering van de rivier in het bleke zonlicht. Hoe vaak had hij hier niet gezeten? Hij richtte zijn aandacht op de koperen knop van de deur. Vroeger glom die, nu was hij dof. Hij stak zijn sleutel in het slot en draaide de ronde knop om. ‘Stop, sta stil! Handen omhoog! Niet bewegen!’