9789033130304

17 Bethel te noemen: het huis Gods, de poort des hemels. De tekst is niet zozeer een nieuwe belofte, als wel een herhaalde bevestiging vanwatGod tevoren had beloofd, tot bevestiging en versterking van Jakobs geloof; want, zegt God, ‘Ik zal u niet verlaten, totdat Ik zal gedaan hebben hetgeen Ik tot u gesproken heb .’ Hier kunnen we twee dingen opmerken. Ten eerste een bevestigend woord aangaande de uit- komst, of datgenewat er van deze beloften zal worden; dat het geen woorden zijn, en meer niet, maar daden: Ik zal datgene doenwat Ik tot u heb gesproken.Heb Ik het gesproken enzal Ikhet niet doen? ‘Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen’ (Hab. 2:3). Ten tweede een woord ter ondersteuning in de tussen- tijd, opdat het geloof in de tussentijd niet zal verzwak- ken, voordat de vervulling komt: Ik zal u niet verlaten, totdat Ik dit heb gedaan. Jakob zou misschien gedacht hebben: Ach, er zal misschien een lange tijd liggen tussen de belofte die nu wordt gedaan en de vervulling ervan.Wat zal er inde tussentijd vanmij terechtkomen? En zeker: hij heeft donkere dagen gehad en een harde dienst inhet vooruitzicht.Erwaren twintig lange jaren tussenhet ‘Bethel-bezoek’hier,waar hijGodontmoette enwaarGodopdezewijzemet hemsprak, enhet ‘Pniël- bezoek’, toen hij met God worstelde en overmocht, en God kwamom voor hem enkele van de grote dingen te doen waarover Hij hier tot hem had gesproken. In de tussentijd van twintig jaar tussen Bethel en Pniël over-