9789033130298

16 gaanenniet tekunnen.Ondertussentiktedeklokverder. Nog een kleine twintig minuten restte ons. Wat nu? Een beambteverweesmijnaardepostvandemarechaussee. Ik snelde erheen. Gelukkig was ik spoedig aan de beurt en konden ze mij helpen aan een nooddocument. Zo kon ik de reis alsnog hervatten. De allerlaatste minuten waren nodig omhet document gereed te maken omhet ‘beloofde land’ binnen te kunnen gaan... Eenwaarschuwingtenopzichtevandeeeuwigheid!Dan kan het weleens te laat zijn. We zijn allen op reis naar de eeuwigheid.Datiseenreiswaarwenooitmeervanterug- komen. Het landwaarwenaartoegaan, isdeplaatswaar weeeuwigzullenzijn.Eenplaatswaarwehetgoed,ofeen plaats waar we eeuwig slecht zullen hebben. Belangrijk is of enhoewe ons zorgvuldig hebben voorbereid opdie reis. Zijn onze paspoorten getekend door het bloed van Christus?Dat betekent datwegedurigonderzoekenhoe het gesteld is tussen God en onze ziel. Of wij al met God verzoend zijn door Christus, of dat we dat grote voor- recht nog missen. Het is immers toch: ziel behouden, al behouden? Maar ook ziel verloren, al verloren! De tijd is voorts kort Jaren geleden vertrok ik met klein aantal zeelieden met eenzeiljachtnaarEngeland.Mijnbroervoerdehetbevel, hijwaseenervarenzeeman.Wemaaktenonsgereedvoor de reis. Juist toenwe vertrokkenwaren uit de haven van IJmuiden, begon het te stormen. Mijn vraag was: ‘Zouden we niet terugkeren?’ ‘Nee’, klonk het, ‘we zijn nu in de vaart, we gaan door.