Totdat we thuis zijn

10 Het was nog steeds donker in de wagenbak van de vrachtauto toen het voertuig eindelijk schokkend tot stilstand kwam. Claire werd wakker en wreef over haar stijve nek. Eén van de kleintjes was in de loop van de nacht op haar schoot gekropen; een ander leunde met een slaperig hoofd tegen haar schouder. Spreekt iemand van hen Engels? Ik ben nu tien maanden in Parijs, en mijn Frans laat nog steeds veel te wensen over. Ondanks de harde regen zuiverde de geur van de frisse Kanaal-lucht haar neusgaten. Claire drukte haar hoofd tegen de houten latten. Eindelijk. Alsjeblieft Arnaud, zorg dat je hier bent. Zorg dat je hier bent en help me om deze kinderen in veiligheid te brengen. Ze hoopte op een voorspoedig vaarwel en een snelle terugkeer naar Parijs, waar ze Josephine in de achterkamer van hun geliefde, vertrouwde boekhandel met een fles wijn en bij een warm vuur zouden trakteren op verhalen over hun meest recente heldendaad. Arnaud en ik zullen lachen om het gevaar dat we getrotseerd hebben en plannen beramen voor ons volgende avontuur. We zullen ons ge- heim zelfs voor Sylvia verborgen houden. Zij loopt al genoeg risico als eigenares van de boekhandel en door Joden in dienst te nemen. Claires mijmeringen werden onderbroken door luide mannenstem- men buiten de vrachtwagen die een heftige en bezielde discussie voerden in het Frans. Ze praatten zo hard en afgemeten dat ze de woorden niet kon verstaan. Claire schudde aan de arm van het kind naast haar en verschoof het kleintje op haar schoot. ‘Réveillez-vous. Restez silencieux. Wakker worden. Maar blijf stil.’ Ze lachte in het donker en hoopte dat er troost en vertrouwen in haar stem door zou klinken, hoopte dat ze iets begrepen van haar mengeling van Frans en Engels. Ze had medelijden met hen omdat ze de hele nacht heen en weer waren geslingerd met nauwelijks meer dan de kleding aan hun lijf ... had medelijden met hen omdat ze ouders en oudere broers of zussen achter hadden moeten laten van wie ze hielden, en die ongetwijfeld ook van hen hielden. Ze slikte en probeerde zich een

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==