Naar het land dat Ik u wijzen zal

13 komen. Wie van Babylon naar Kanaän reisde, maakte een grote omweg. Men volgde de loop van de rivier de Eufraat. Langs de Eufraat lag Ur, een oude handelsstad.Als men dan de rivier tot aan de plaats Haran volgde, was men al over de helft. Vervolgens boog men af naar het zuidwesten, via Damascus en Syrië, en dan kwam men zo in het land dat nu Israël heet en in die dagenKanaän heette. Er staat dat Terah, let u daar wel op, Abram nam. Dus Terah, de vader van het gezin, wordt hier voorgesteld als degene die het initiatief neemt tot deze grote reis. Wanneer zij dan wonen in Haran, sterft Terah, als hij 205 jaar oud is. En dan komt het. Als we dan in hoofdstuk 12 vers 1 zouden lezen: ‘En de Heere zei tot Abram’, dan zou dat betekenen dat Abram pas in Haran zou zijn geroepen en niet in Ur. Dan zou dat betekenen dat Terah met zijn jongens en zijn vee op reis zou zijn gegaan naar Kanaän en dat halverwege in Haran Abram pas zou zijn geroepen. Wat is daar dan voor bezwaar tegen?Wel,wemoeten altijd Schrift met Schrift vergelijken. Ik denk aan de rede van Stefanus voor de Hoge Raad, die we kunnen lezen in Handelingen 7. Stefanus zegt het zo: ‘Gij mannenbroeders en vaders, hoort toe. De God der heerlijkheid verscheen onzen vader Abraham, nog zijnde in Mesopotamië, eer hij woonde in Haran.’ Dus Abram woonde nog in Ur toen de Heere hem riep. Daarom vertalen onze vertalers: ‘De Heere had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land ...’ Het initiatief lag dus bij Abram en niet bij zijn vader Terah. We staan een ogenblik stil bij dat gezin. Terah, uit het nageslacht van Sem, woont in Mesopotamië. In het huisgezin van Terah was de Naam van de Heere nog wel bekend, maar de dienst van de Heere was er niet meer in ere. Zulke gezinnen zijn er meer, ook vandaag, waar men de Naamdes Heeren nog wel kent, waar men nog wel weet van de Bijbel, maar waar de dienst des Heeren verlaten is. Zo was het nu precies in het