Spiegel en spanningsbron

C.A. van der Sluijs liet een kritische tegenstem horen. Hij typeerde de combinatie van gereformeerd en evangelisch als een ‘vermenging van ijzer en leem.’ 6 In een voorbeschouwing op het symposium merkte EO-presentator A.G. Knevel, tevens organisator van de bijeenkomst, op dat hij op het grondvlak ‘ontzettend veel wederzijdse beïnvloeding’ ziet. 7 Hij ziet daarbij een groot verschil tussen oudere christenen, voor wie theologische verschillen er nog toe doen, en jongeren, die zich daarvoor niet meer interesseren en voor wie culturele, sociologische aspecten een veel belangrijker rol spelen. ‘Zij zijn bezig met de vraag ‘ben ik een geliefd kind van God?’ Ze geven een andere expressie aan hun geloof, zingen uit de Opwekkingsbun- del, kennen een zintuiglijke liturgie en incorporeren postmoderne cultuuruitingen.’ Knevel voelt zichzelf op het kruispunt staan van reformatorisch en evangelisch. Naar zijn overtuiging heeft de ‘theologische hoofdstroom van evangelicals, waarin een vruchtbare beïnvloeding van evangelisch en reformatorisch plaatsvindt, de toekomst.’ Als directeur van het Evangelisch Werkverband bevorderde Maat ook actief de charismatische vernieuwing in de kerken. Dat blijkt uit de leiderschapsconferentie There is More, die het werkverband in september 2016 organiseerde. Uit de publi- citeit rond de conferentie blijkt een sterk verlangen naar geestelijke vernieuwing. 8 Hoofdsprekers R. Clark en P. Martini kennen daarbij een ‘opvallend krachtige en wereldwijde bediening waar het gaat om het laten delen in de kracht en gaven van de Heilige Geest’, aldus de aankondiging. Clark ontmoette in 1984 J. Wimber (1934- 1997), geestelijk leider van de Vineyard Christian Fellowship. 9 Dit kerkgenootschap ontstond in de Verenigde Staten en ontwikkelde zich tot een internationaal netwerk. Wimber stimuleerde de zogeheten power evangelism (krachtevangelisatie). Dit concept rust op de overtuiging dat de verkondiging van het evangelie het meest vrucht draagt als deze samengaat met bovennatuurlijke gaven en wonderen. Wimber sprak een profetie uit over Clark dat deze de wereld over zou reizen om voorgangers en leiders de handen op te leggen. Zo zou hij de Heilige Geest meedelen en de gaven van de Geest opwekken en meedelen. Clark begon tien jaar later de Global Awakening Ministry en bezocht sindsdien meer dan vijftig landen. 10 Met het oog op de conferentie verscheen in samenwerking met het EW een Neder- landse vertaling van Clarks boek Er is meer! 11 In een voorwoord schrijft Maat dat handoplegging, het persoonlijk gebed en het boek van Clark zijn ‘bediening in de kerk’ hebben veranderd. 12 Hij is er ook ‘diep van overtuigd dat de bekrachtiging, de uitingen en werkingen van de Heilige Geest in de komende tijd meer plaats zullen krijgen, zeker ook in de traditionele kerk.’ Maat wilde door de conferentie ‘bij uitstek voorgangers de kans geven de Heilige Geest te ontmoeten, om door Hem bekrachtigd te worden’, zo zei hij tegenover het Nederlands Dagblad ( ND ). 13 Volgens Maat is het ‘legitiem’ dat het EW zich nadruk- kelijker richt op het werk van de Geest. 14 ‘Het verlangen naar meer van de Geest INLEIDING 14