Leven als gasten en vreemdelingen

12 Het is typerend voor Tertullianus dat hij reeds kort na zijn bekering zich opwerpt als een pleidooibezorger voor de vervolgde christenen. Hij doet dat in een vlammend betoog, bekendgewordenonderde titel Apologeticum. Indit geschrift brengt hij al zijn juridisch vernuft enwelsprekend- heid in stelling. Gegrepen door zijn onderwerp jaagt hij vol vuur zijn pen over het papier. Het is Tertullianus ten voeten uit. Hier en daar struikelend over zijn woorden, de zinnen soms half af, vol pakkende tegenstellingen en puntige uit- spraken, overredend, sarcastisch, humoristischendanweer ernstig. Zo is zijn Apologeticum een klassiek, persoonlijk getuigenis. Het is een van de eerste stemmen van een kerk inwording, omgeven door eenwereld vol onbegrip en haat, verbazing en ergernis. Tertullianus had met zijn apologie een aantal doelen voor ogen. In de eerste plaats wilde hij de beschuldigingen die tegen de christenen werden ingebracht weerleggen. Tegenover de aanklacht van atheïsme stelde hij de vroomheid van de christenen. Tegenover de laster van zedeloosheid hun strengezeden. Tegenover het argument dat het christendom iets nieuws was, bewijst hij dat de eerste sporen teruggaan opAbrahamenMozes, toener vanGrieksewijsbegeertenog geen sprake was. In de tweede plaats is zijn Apologeticum een bestrijding van het heidense geloof. De intriges en zedeloosheid van de goden lieten overduidelijk zien dat de heidense goden