Door de Geest geleid

19 afstand in zo’n gevaar. Een hebzuchtig mens zal eerder al zijn koffers overboord gooien dan dat hij zijn leven zou willen verliezen. Een wellustig mens zal liever pijn en kwelling verdragen door het afsnijden van een lid dan dat hij zou sterven. Maar als de mensen hun ziel kenden, en wat een onsterfelijkheid en eeuwigheid deze wacht, dan zouden zij voor hun ziel niet alleen huid voor huid en alles wat zij hebben geven,maar ook hun leven.U zou verkiezen duizend doden te sterven om deze eeuwige dood te ontgaan. Maar ‘wat zal een mens geven tot lossing van zijn ziel?’ (Matth. 16:26). Al zou hij willen geven, wat zou hij toch hebben om te geven? Er zijn twee dingen die een voorrecht geliefd voor ons maken en de waarde ervan verhogen: de noodzakelijkheid ervan en de dierbaarheid ervan, en deze twee zijn hier in hoge mate aanwezig. Is het niet noodzakelijk om te zijn, te leven en een bestaan te hebben? Zo denken alle mensen als zij alles wat zij hebbenwillen geven tot terugwinning van zichzelf.Alle andere dingen zijn voor hen bijkomstig; zij zijn zichzelf het naast. Daarom laten zij eerder alle dingen gaan dan zichzelf. Maar ik zeg dat het noodzakelijker is eeuwig gelukkig te zijn dan enkel maar te zijn, noodzakelijker om aan de verdoemenis te ontkomen dan een bestaan te hebben. En dit zal waargemaakt worden op de laatste dag, als de mensen zullen roepen om heuvelen en bergen om op hen te vallen, en hen te verbergen van de toorn des Lams (Openb. 6:16). De mensen zullen eerder verkiezen niet te bestaan dan in handen van die toorn te vallen. O, hoe welkom zou het voor een mens in die grote dag des toorns zijn nooit te hebben bestaan! Wie zal kunnen bestaan, wanneer koningen en heersers, slaven en vrijen, groten en kleinen, bergen zullen begeren om hen tot poeder te vermalen, liever dan dat vonnis der verdoemenis te moeten horen, en dan wat zij begeren toch niet verkrijgen. O hoe welgelukzalig zijn allen die op Hem betrouwen, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden (Ps. 2:12). U zwoegt en kwelt uzelf, en besteedt uw tijd aan dit lichaam en dit leven, maar hoe kostbaar deze nu voor u mogen zijn, u zult ze eenmaal willen verwisselen voor ontheffing en vrijstelling van deze toorn en vloek. In hoe sterke mate zal die mens 3 ervaren dat zijn snoeren in lieflijke plaatsen zijn gevallen! Hoe zal diegene de heerlijkheid van aardse koninkrijken verachten – al werden ze alle tot één samengevoegd – die in zijn hart overweegt hoe alle koningen, alle tongen en naties, voor de rechterstoel vanGodmoeten staan.Dan zullen de boeken van Zijn wet worden geopend om hen daarnaar te oordelen, evenals de boeken van hun consciëntie om Zijn aanklacht te bevestigen. Dan 3. De mens, bedoeld in Psalm 2:12.