Komt herwaarts tot Mij

- 14 - Zich vanwege het goede nieuws, de voortgang die met de boodschap van de discipelen gepaard ging. Ook verheug- de Hij Zich vanwege de wijze en soevereine beschikking van de genade van de Vader die Hij hier roemt en ook met het oog op Zijn eigen macht. Hij laat zien dat alle macht in Hem woont. De sleutels tot de schatten van genade van Zijn Vader zijn in Zijn hand, ja, en alles wat van de Vader is. Hij laat ook zien dat niemand de Vader kan ken- nen dan door Hem, want dit is alleen aan Hem gegeven. Hij opent in de tekst als het ware voor zondaars de deur van het schathuis. Uit de samenhang van dit vers, zoals nu aangegeven, wil ik opmerken dat het plechtige van deze nodiging heel opmerkelijk is. Er schijnt iets mee te zijn dat meer dan gewoon is. De nodiging werd gedaan op de dag dat Christus Zich verheugde. Hij was een Man van smarten, Hij werd he- lemaal door smarten gevormd. Droefenis, zuchting, ge- ween, gekerm – dat was Zijn gewone voedsel. Zeker, we lezen maar één keer van Hem dat Hij verblijd was, in Jo- hannes 11 vers 15; één keer dat Hij Zich verheugde, in Lukas 10 vers 21. En dan nog een keer, bij deze gelegen- heid, dat de draad van het verdriet even werd verbroken en de zon van vreugde voor even door de wolk heen brak. Zijn hart werd geraakt en het sprong als het ware op van vreugde, wat het woord betekent. Vergelijk Mattheüs 5 vers 12 met Lukas 6 vers 23. In het Grieks staat: Hij was buitengewoon verblijd. Op dit buitengewone ogenblik en in deze buitengewone gesteldheid doet Hij de nodi- ging in de tekst.