Voorpublicatie 'Het geheim van mijn moeder'

11 als dat niet het geval is. Ze kost alleen nog maar geld en haar leven is niet langer productief. Dat moet je toch inzien. Jij moet je plaats innemen in het Nieuwe Duitsland. Mutti is stervende, dus zij kan er niets aan doen. Maar jij bent dat niet. Jouw laksheid werpt een smet op mij en op Vater . De Führer zegt ...’ ‘Je slaat wartaal uit, Rudy. Ik wil het niet meer horen. Ga naar bed.’ Ik wikkelde het overgebleven brood in een doek, alsof ik van plan was om het terug te leggen in de kast. Zodra hij en Vater op één oor zouden liggen, zou ik zoveel mogelijk voedsel naar Herr Weiss in de schuur brengen. Rudy pakte twee boterhammen van de snijplank en liep richting de trap. ‘Houd me niet voor de gek. Dat is een gevaarlijke bezigheid. Je wilt toch niet dat ik je aangeef?’ Hij draaide zich om en trok zijn wenkbrauwen op in nagebootste verbazing. Maakte hij een grap? ‘De volgende keer wanneer je iets doet wat Vater ver- boden heeft, kun je maar beter je schoenen vegen.’ Hij wees naar de modder op mijn sokken en schoenen. ‘Ik weet niet waar je geweest bent, en het maakt mij niet uit. Ik heb nu mijn eigen leven, los van Mutti en Vater , dus waarom jij niet? Het wordt tijd dat je groot wordt, zusje.’ b Hannah Sterling – december 1972 Advocaat Ward Beecham stak zijn hand uit over het bu- reau en overhandigde me een vel bedrukt ivoorkleurig